การเลือกตั้งทั่วไปในกัมพูชา พ.ศ. 2566
| ||||||||||||||||||||||||||||
ทั้งหมด 125 ที่นั่งในรัฐสภากัมพูชา ต้องการ 63 ที่นั่งจึงเป็นฝ่ายข้างมาก | ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ลงทะเบียน | 9,710,645 คน 13.7% | |||||||||||||||||||||||||||
ผู้ใช้สิทธิ | 84.59% ( ร้อยละ 1.57) | |||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
ผลการเลือกตั้งแบ่งตามจังหวัด | ||||||||||||||||||||||||||||
|
การเลือกตั้งทั่วไปในกัมพูชา พ.ศ. 2566 เป็นการเลือกตั้งครั้งที่ 7 ในกัมพูชาที่จะจัดขึ้นในวันอาทิตย์ที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2566 เพื่อเลือกตั้งสมาชิกรัฐสภากัมพูชา[1] ปัจจุบันพรรคประชาชนกัมพูชาครองที่นั่งทั้งหมดในรัฐสภา และนายกรัฐมนตรีฮุน เซน ขอดำรงตำแหน่งอีก 5 ปี[2]
เบื้องหลัง
[แก้]ฮุน เซน เป็นนายกรัฐมนตรีของกัมพูชาตั้งแต่เดือนมกราคม พ.ศ. 2528 (รักษาการแทนตั้งแต่เดือนธันวาคม พ.ศ. 2527) นับตั้งแต่รัฐประหาร พ.ศ. 2540 เป็นต้นมา เขาก็รวมอำนาจเข้าสู่การปกครองแบบเผด็จการ[3][4] กลายเป็นระบบรัฐพรรคการเมืองเดียวโดยพฤตินัยใน พ.ศ. 2561 หลังจากศาลฎีกาของกัมพูชายุบพรรคฝ่ายค้านที่ใหญ่ที่สุดคือพรรคสงเคราะห์ชาติ ที่นำโดยสม รังสี และกึม สุขา[5]
ฮุน เซนได้รับการรับรองให้เป็นผู้สมัครชิงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีของพรรคประชาชนกัมพูชาในการเลือกตั้งครั้งนี้ ในการประชุมพรรคครั้งที่ 43[6] คณะกรรมการกลางของพรรคยังมีมติเป็นเอกฉันท์ให้ฮุน มาเนต บุตรชายของฮุน เซน เป็นผู้สมัครชิงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีของพรรคในอนาคตต่อจากเขา[6][7] ฮุน เซน ให้คำมั่นต่อสาธารณชนว่าจะอยู่ต่อไปจนถึงหลังการเลือกตั้งทั่วไปในปี 2571 แม้ว่าจะมีการเปลี่ยนผ่านอำนาจไปยังลูกชายของเขาก็ตาม[8]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Date of 2023 National Assembly election announced". Khmer Times. 29 June 2022. สืบค้นเมื่อ 29 June 2022.
- ↑ "Cambodia's ruling party endorses PM's son as future leader". Reuters. 24 December 2021. สืบค้นเมื่อ 4 January 2022.
- ↑ "Cambodia: Hun Sen re-elected in landslide victory after brutal crackdown". The Guardian. 29 July 2018. สืบค้นเมื่อ 16 September 2018.
- ↑ "Tenth out of Ten". The Economist (Banyan, Asia). 17 November 2012. สืบค้นเมื่อ 29 September 2013.
- ↑ "Cambodian Parliament launches era of one-party rule". The Straits Times. 5 September 2018. สืบค้นเมื่อ 7 July 2020.
- ↑ 6.0 6.1 "Hun Manet unanimously elected to be the future Prime Minister". Khmer Times. 24 December 2021. สืบค้นเมื่อ 4 January 2022.
- ↑ Hunt, Luke (4 January 2022). "Cambodia's Hun Sen Moves Ahead on Shoring Up Son's Leadership Prospects". The Diplomat. สืบค้นเมื่อ 4 January 2022.
- ↑ Hutt, David (3 December 2021). "Cambodia's Political Succession Could Get Messy". The Diplomat. สืบค้นเมื่อ 4 January 2022.